LINK

Bedankt voor de tip!

Ware muzikant? Thx! (maar jij hebt er ook wel verstand van, hoor ;-) ) Maar ook ik trek wel ergens een grens, hoor. Eigenlijk heel simpel; ik hou van een nummer, of niet. Tegenwoordig weet ik uit ervaring al vrij snel of een nummer (dat ik nu nog goed vind) me in de toekomst zal gaan vervelen of niet. Scheelt een hoop tijd en discspace ;-)

Maar, nu je het er toch over hebt, en geografisch gezien way off topic ;-) als je nieuwsgierig bent, dit zijn voorbeelden van mijn creaties:

Van al wat jaartjes terug, in de progmetal en/of misschien gothic hoek (2e track):

LINK

LINK

LINK

En samen (50/50) gemaakt met een goede vriend van me, wat korter terug en meer in de trance/dance-hoek:

LINK

Ik ben vooral van het gehalte, 'I know what I like, and I know what I don't like'.

Zoals deze bijvoorbeeld
LINK (ik weet niet of ik deze eerder gepost heb of niet)

Deze zal Katja misschien wel kennen.

Kokia weer? Mooie track, gaat in in de playlist. Babymetal idem. Deze kende ik nog niet, vette track! Mooi, melancholisch, lekkere dubbele gitaarlijnen, vette distortion, wat wil een rock/metalhart nog meer?
Ook in mijn lijst. Babymetal heb ik al redelijk wat tracks van geluisterd. Mijn aandacht werd getrokken door een tip van iemand op mijn fb "Ijime, Dame, Zettai!" (track tegen pesten), als je die nog niet kende, bij deze: LINK

Ja, mee eens, er is altijd de factor 'tis anders', maar ook als je het objectief bekijkt, ze gebruiken over het algemeen méér akkoorden, óók in de pop. En dat is het grote verschil met het Westen. Hier gebeurt het eigenlijk alleen in de 'achterliggende' stijlen, waarvan de pop alleen maar een beperkte 'afgeleide' is; jazz, (prog)metal, fusion, klassiek etc. En dan kun je dus objectief zeggen dat de Japanners (maar ook elders in Azie) gewoon meer moeite doen. En, emotie, dat zie ik veel meer terug in de Japanse muziek en ook in Azie in het algemeen.

Waren weer 2 mooie tracks, thx u much, dude!

Soms heb ik na al dat snoeiharde gitaargeweld ook wel eens een balansdag nodig. LINK

Af en toe rechttoe- , rechtaan-muziek luisteren kan nooit kwaad. Goede link die je gepost hebt. Ik snap wat je bedoelt.

Ik denk dat in iedere cultuur muziek op een andere manier wordt beleefd, waardoor aan bestaande genres een andere invulling wordt gegeven. Je houdt ervan of niet is dan vaak het geval.

Ik weet niet of ze in Japan nou meer hun best doen, want ik ken ook Europese artiesten die echt wel wat kunnen.
(Ik ken het gevoel overigens wel)

In Japan staat het show element in ieder geval wel hoger in het vaandel.

Waar ze in het westen niet verder komen dan wat leer en armbanden met studs komen ze in Japan met dit:

Ik weet niet of je deze al kent, hij is nog niet zo lang geleden gepost. LINK

Vooral die eerste, "Bridear". Het snellere werk bekoort jou dus het meest, da's wel dudelijk

Er zit heel veel herkenbaars in, maar toch is het anders, uniek. 'Ze' doen 'daar' gewoon denk ik meer moeite om goeie nummers neer te zetten, dan aan deze kant van dat stuk grond tussen de Atlantische- en Stille Oceaan

Meer akkoorden, onverwachte bruggen, en de presentatie is meestal ook prima!

Ik denk dat ik eerdaags eens wat ga speuren naar de tracks van het Bridear-album. Heel lekker!

Mijn smaak is heel breed, heb eigenlijk geen echte fav's meer, maar misschien wel dat Japanse muziek in het algemeen nu toch wel wat bovenaan komt te staan voor mij.

En het hoeft ook niet altijd 'ingewikkeld' of technisch subliem te zijn. Dit bijvoorbeeld, lekker rechttoe, rechtaan en toch interessant, ach, gewoon vet!;
LINK

LINK

Persoonlijk hou ik ook meer van dit werk.

LINK

De 2e zit goed in elkaar en loopt lekker, maar ben ik wat minder van ondersteboven .