ニケ (819 reacties)
Dit onderwerp is al meer dan een jaar oud. Controleer of deze informatie nog wel actueel is! Klik eventueel hier om naar de landingspagina te gaan.
Hoi Loek, in het woordenboek zie ik bij sommige woorden staan 'Zuru verb - (alternative form of -jiru verbs)' - is het simpel uit te leggen wat dit inhoudt?
Vragen en reacties
10-11-2011, 13:13
Dit onderwerp heeft 0 abonnees
Pagina 1 Dit onderwerp heeft 0 abonnees
Dit artikel heeft 8 reacties. Dit is reactiepagina 1 van 1.
Hallo gast, alleen geregistreerde en ingelogde gebruikers kunnen op dit artikel reageren. Log in of registreer.
Zegt het voort! Vertel al je vrienden over deze site.
10-11-2011, 21:48 | Lion Egberts (504 reacties) Citeren |
thanx, Of het nou van superbelang is over dat naraba weet ik nou nog net niet. Ik weet in iedergeval dat naraba 'in dat geval betekent'. | |
10-11-2011, 17:08 | Loek van Kooten (7100 reacties) Citeren |
Je trekt inderdaad aan het langste eind. Ik zei niet voor niets dat de Japanse methode voor werkwoordvervoegingen nodeloos ingewikkeld is
Naraba wordt inderdaad ook voor een conditionalis gebruikt. Of het is gerelateerd aan naru (worden), weet ik eerlijk gezegd niet. Daarvoor moet je een etymologisch woordenboek raadplegen. | |
10-11-2011, 16:56 | Lion Egberts (504 reacties) Citeren |
Ik heb zo net dit hele interessante onderwerp gelezen en betekent dit dat nike en ik aan langste eind trekken. hiermee bedoel ik de godan & ichidan methode. Des tijds zei jij loek dat je op deze methode kon voortboduren. OMDAT je meer groepen hebt kun je dieper de grammatica in desho. Of is dit niet waar? En wat anders:de kateikei heb ik eerder gehoord. heeft het enige relatie met 'naraba'(in dat geval)
lion PS: de 家、庭と台所の言葉(huis-tuin- en keuken woorden betekenen toch iets makkelijker woorden. | |
10-11-2011, 15:34 | Loek van Kooten (7100 reacties) Citeren |
Inderdaad! De vormen zijn nogal met elkaar vervlochten, en de gemiddelde Japanner zal zich hiervan niet eens bewust zijn. Als hetzelfde werkwoord meerdere malen in verschillende vormen in dezelfde zin zou staan, zouden ze het de ene keer als zuru en de andere keer als jiru vervoegen, zonder zich bewust te zijn van de verschillen.
Nou is kanjiru wat dat betreft een slecht voorbeeld, omdat dit werkwoord eigenlijk altijd in de jiru-vorm staat en verschrikkelijk veel voorkomt in het dagelijks taalgebruik. Dit in tegenstelling tot veel andere jiru/zuru-werkwoorden. | |
10-11-2011, 15:30 | ニケ (819 reacties) Citeren |
Ah, ik begrijp nu in grote lijnen hoe dit zit, hartelijk dank! Deze werkwoorden gedragen zich echt anders dan de gewone huis-tuin-en-keuken werkwoorden zo te zien. De details van die vervoegingen verbazen me, omdat je in de stammen van kanzuru ook 'ji' ziet en in de stammen van kanjiru ook 'ze' - dus lijkt het er voor mij op het eerste gezicht op dat voor de zuru-variant bij sommige stammen de jiru-variant gebruikt wordt, en omgekeerd, maar is dat een goede interpretatie?
Ben bekend met de aisuru-valstrik (dankzij jou!). | |
10-11-2011, 13:42 | Loek van Kooten (7100 reacties) Citeren |
In dit stadium blijken de categorieën groep 1/2/3 trouwens ook niet meer lekker te werken. Je zou deze werkwoorden eigenlijk beter in een nieuwe groep 4 kunnen zetten. De Japanse classificeringen (die ik persoonlijk nodeloos ingewikkeld vind) kami ichi/ni-dan katsuyō zijn in dit geval trouwens ook niet toereikend. Dit is echt een aparte groep werkwoorden binnen het Japans. Er bestaat er nog één: dat zijn de werkwoorden die uit één teken plus -su bestaan. Aisu (houden van) is daarvan een schoolvoorbeeld.
Vaak probeert men aisu als aisuru te vervoegen, maar dat gaat fout. Het is bijvoorbeeld aisanai en niet ai shinai | |
10-11-2011, 13:36 | Loek van Kooten (7100 reacties) Citeren |
De mizenkei eindigend op -zu is ook een vorm die we nog niet kennen: kanzezu betekent "zonder te voelen". | |
10-11-2011, 13:35 | Loek van Kooten (7100 reacties) Citeren |
Dit is een groep werkwoorden die haar oorsprong vindt in een combinatie van één Chinees teken plus de uitgang zu. Voorbeeld: kanzu (voelen). Kanzu is vervolgens veranderd in kanzuru, dat op zijn beurt weer is veranderd in kanjiru. De zuru-vorm is dus ouder dan de jiru-vorm.
Vaak doen deze werkwoorden zeer formeel aan, maar niet altijd (kanjiru is bijvoorbeeld zeer modern, terwijl kanzuru inmiddels archaïsch is te noemen). Deze werkwoorden hebben altijd een zuru- en een jiru-vorm, waarvan een van de twee algemeen wordt gebruikt (en dat hoeft niet altijd de modernere jiru-variant te zijn). De jiru-variant gedraagt zich als een werkwoord uit groep 2, terwijl de zuru-variant zich gedraagt als een werkwoord uit groep 1. Kanjiru (groep 2) Shūshikei (infinitief): kanjiru Rentaikei (masu-stam): kanji(masu) Mizenkei (nai-stam): kanji(nai), kanze(zu) Kateikei (ba-stam): kanjire(ba) Meireikei (gebiedende wijs): kanze(yo) Kanzuru (groep 1) Shūshikei (infinitief): kanzuru Rentaikei (masu-stam): kanji(masu) Mizenkei (nai-stam): kanji(nai), kanze(zu) Kateikei (ba-stam): kanzure(ba) Meireikei (gebiedende wijs): kanji(ro), kanji(yo) Je ziet dat de verschillen pas tot uiting komen in vormen die we op de offline lessen nog niet eens hebben geleerd. De kateikei is een conditionalis (als je voelt). Zowel de kateikei als de meireikei hebben we nog niet gehad. |